ผะหญาสุภาษิต
พฤติกรรมไม่ควรปฏิบัติ
คัดจาก กาพย์ปู่
ï มีดน้อยฟันเข้า เด็กอวดรู้เกินวัยï ผู้เฒ่ากล่าวคำหาญ เป็นคนแก่มักพูดจาคุยโวโอ้อวด
ï ปูมหลวงบอกยาป้าง คนป่วยบอกยารักษาโรคï แม่ฮ้างบอกยาสะเหน หญิงม้ายบอกยาเสน่ห์ï คนโลเลสอนควมฮู้ คนไม่มีความรู้ไปสอนคนอื่นï คนลบหลู่ชี้บอกทางคุณ คนเนรคุณ ชี้นำให้คนอื่นเกี่ยวกับเรื่อบุญคุณï คนเป็นขุนบอกทางค้า ข้าราชการแนะนำการค้าขายï คนขี่ข้าบอกทางเงิน คนรับใช้คนยากจนบอกแนวทางการหาเงินï คนมั่งมีกินทานบ่ได้ คนร่ำรวย มีแต่ความเห็นแก่ตัวไม่มีการทำบุญทำทานï คนขี้ไฮ้อวดอ้างฮ่างมี คนจนยากไร้อวดอ้างว่าตนเองร่ำรวยï คนเป็นชีหาเงินรับจ้าง เป็นนักบวชพระสงฆ์หรือชีรับจ้างหาเงินï คนอวดอ้างยกย่องว่าโตดี คนอวดอ้างยกย่องตัวเอง เป็นอาจารย์หากินแต่เหล้า คนที่เป็นครูบาอาจารย์ติดสุราï เป็นผู้เฒ่าควมฮู้บ่ถาม เป็นคนแก่ที่สนใจในการเรียนรู้ประสบการณ์ï เป็นสมภารลูกวัดบ่ย้าน เป็นเจ้าอาวาสที่พระลูกวัดไม่ยำเกรง ไม่นับถือ ไม่มีความสามารถในการปกครองï
เป็นพ่อบ้านปากบ่เป็นธรรม เป็นผู้ปกครองบ้าน หมู่บ้าน หรือว่าเป็นผู้นำที่ไม่มีความยุติธรรมï ควมฮู้มากการบาปบ่ยำ มีความรู้มาก แต่ไม่นำความรู้ว่าปฏิบัติ กระทำแต่ความชั่ว ไม่เกรงกลัว ความชั่วï คนเฮียนธรรมอวดแต่ควมเว้า เป็นเรียนธรรม ไม่มีการปฏิบัติอวดอ้างแต่ว่าเองรู้ เป็นคนดีแต่พูดï เป็นผู้เฒ่าขาดเมตตาจิต เป็นคนแก่หรือผู้หลักผู้ใหญ่แต่ไร้ความเมตตาธรรมï คนอยู่ไก้ส่อเสียดซังกัน คนอยู่ใกล้ชิดกันแต่ทะเลาะกันเกลียดชัง อิจฉากัน ไม่คบหาสมาคมกันï คนนินทาติเตียนชาวบ้าน คนชอบติเตียนคนอื่น เพื่อนบ้านไม่ดูข้อบกพร่องของตนï คนขี้ย้านพาหมู่ตกใจ คนขี้กลัวทำให้คนอื่นตกใจกลัวหวาดระแวงไปด้วยï คนจังไฮพ่อแม่บ่เลี้ยง คนจัญไรไม่เลี้ยงดูพ่อแม่เป็นคนอกตัญญูไม่รู้บุญคุณของผู้มีพระคุณละทิ้งไม่เลี้ยงดูบิดามารดาของตนï คนปากเกี้ยงย่องแต่โตเอง คนปากหวานพูดยกย่องแต่ตนเองï คนนักเลงพาเมียทุกข์ไฮ้ เป็นนักเลงไม่ทำการทำงานเอาแต่เล่น เช่น เล่นการพนัน เที่ยวเตร่ ฯลฯ ทำให้ครอบครัวเดือดร้อนยากจนï คนมักได้ขี้ค้านเฮ็ดงาน คนเกียจคร้านทำงานแต่อยากได้เงิน อยากได้แต่ไม่อยากทำงานï คนเป็นกวานข่มเหงชาวบ้าน เป็นผู้ปกครองชอบข่มเหงรังแก หาผลประโยชน์จากชาวบ้านหรือผู้อยู่ใต้ปกครองï คนขี้ค้านห่างฮีตคองธรรม คนเกียจคร้านไม่ปฏิบัติตามจารีตประเพณี ไม่ปฏิบัติตามทำนองคลองธรรมï คนบ่ยำพระสงฆเจ้า คนไม่นับพระสงฆ์ เป็นคนไม่มีความยำเกรง ไม่มีศาสนา ไม่ยึดหลักธรรมคำสอนของศาสนา ไม่มีสัมมาคารวะï คนมักเว้าข่มเผิ่นยอโต คนชอบพูดข่มเหงคนอื่น ยกย่องตนเอง ïคนโทโสอวดตนเก่งก้า คนหลงตัวเองว่าตนเองเก่งกว่าคนอื่นๆเป็นคนดูถูกคนอื่นอวดดีï คนเป็นบ้าขนบาปใส่โต คนไม่รู้จักชั่วดี ไม่รู้จักแยกแยะ กระทำบาป สร้างความเดือดร้อนให้กับตนเองอยู่เป็นประจำï คนขี้ตั๋วหาศีลบ่ได้ เป็นคนตลบตะแลง โกหกหลอกลวงคนไม่ศีลï เฒ่าแก่แล้วหลงโลภเมียสาว คนแก่หลงเสน่ห์เมียสาว เป็นคนไม่รู้จักเจียมตนï เฒ่าหัวขาวมักเฝือนหาชู้ คนแก่ที่สนใจแต่เรื่องกามารมณ์ เรื่องชู้สาวï เฒ่าซู่หลู้นอนส้วมนำเมีย คนแก่มักมากในเพศสัมพันธ์ คนแก่มักมากในกามï เฒ่าซำเซียนำสาวส่ำน้อย คนแก่หลงสาววัยรุ่นï เฒ่ามักป้อยเอิ้นห่เอิ้นหูง คนแก่ที่ชอบดุด่าคนอื่นพูดจาหยาบคายï เฒ่าหัวสูงศีลทานบ่ส้าง คนแก่วางมาดสูงแต่ไม่ชอบทำบุญทำทานï เฒ่าฮ้างบ้านหาห่างหามี คนแก่ที่มีแต่ความโลภอยากร่ำรวยจนเกินเหตุ ï เฒ่าอัปรีย์ฆ่าสัตว์กินเหล้า คนแก่ที่ฆ่าสัตว์ และกินเหล้าเมามายไม่คิดทำอะไร ที่สร้างสรรค์ ï เฒ่าว่ำเว้าตึกซ่อนตึกแห คนแก่ยังทอดแหหาปลาไม่ประมาณตนï เฒ่าตาแฉะวางหลานบ่ได้ คนแก่ที่ขอบเลี้ยงแต่ลูกหลานï เฒ่าคนใบ้ฮักเผิ่นซังโต คนแก่ที่ชอบคนอื่นเกลียดลูกหลานตนเอง เห็นคนไกลดีกว่าคนที่อยู่ใกล้คอยเลี้ยงดูï เฒ่าโมโหควมตายบ่ฮู้ คนแก่ที่ลืมตายมีแต่โมโหหุนหัน ï เฒ่าอุดอู้หาส่างแต่เวร คนแก่ที่ขอบแต่สร้างเวรสร้างกรรมหาแต่เรื่องเดือดร้อนสร้างแต่เรื่อง ï เฒ่าทำเข็ญ สอนแต่ผู้อื่น คนแก่ที่ทำความชั่ว แต่ชอบสั่งสอนคนอื่นï เฒ่าย้านหลื่นการไฮ่การสวน คนแก่ที่มีแต่ความอิจริษยาคนอื่นในการทำไร่ทำนา เกรงแต่คนอื่นจะได้มกกว่าตนï เฒ่าชักชวนลูกหลานไปขาย (ตัว) คนแก่ที่ชักชวนลูกหลานให้ไปขายตัว ไปทำงานรับจ้าง ไม่สั่งสอนให้พึ่งพาตนเอง แนะนำในทางที่ไม่ถูกต้องผิดจารีตประเพณีï เฒ่าเก่งก้า ศีลห้าบ่มี คนแก่อวดเก่งอวดดี ไม่รักษาศีลห้าï เฒ่าบ่ดีวันศีลเข้าป่า คนแก่ที่ไม่ชอบทำบุญในวันพระไม่ทำบุญรักษาศีลï เฒ่าใจบ้าฮักแต่ลูกหลาน คนแก่ที่หลงรักลูกหลานมากเกินไปพ่อแม่ของเขาดูด่าว่ากล่าวสั่งสอนก็ไม่ได้ ï เฒ่าใจมารบุญโตบ่เว้า คนแก่ใจบาปที่สนใจในเรื่องการทำบุญทำทาน ไม่รู้บาปบุญคุณโทษ ï เฒ่าเค่าเม่านั่งเฝ้าแต่เฮือน คนแก่ที่ได้เฝ้าบ้านบ้านเรือน หวงห่วงสมบัติมากเกินไป ïเฒ่าบิดเบือนฟังธรรมบ่ได้ คนแก่ที่ไม่ชอบฟังเทศน์ฟังธรรม เป็นอวดรู้ว่าตนรู้หมดแล้วทุกอย่างไม่มีการปรับตัวยึดมั่นถือมั่นตนเองï เฒ่าเห็นไก้กายหน้าบ่เหลียว คนแก่ที่เห็นแก่ได้ ไม่คิดหน้าคิดหลังï เฒ่าคันเคียวสามซาวว่าหนุ่ม คนแก่ที่ทำตัวเจ้าชู้ไม่ว่าตนแก่.กระทำตัวไม่เหมาะสมกับวัย
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น